بازهم نیامدی...

چه روزها غروب شد.

چه بغضها رسوب شد.

موهایم دانه به دانه سفید شد.

خون در بدن قطره قطره نا پدید شد.

 اما بازهم نیا مدی

حرفها یک به یک خاک شد.

نامه ها یک به یک آه شد.

اما بازهم نیامدی.

شعرهایم دگر حرفی از تو ندارند.

برای از تو گفتن تو را کم میارند.

تو دفتر خاطرات هر ورق حرف من و توست.

یکی بود یکی نبود قصه عشق من و توست.

خبر آمد بهار در راه است.

غنچه و گل در راه است.